“Zeeuwse gemeenten zetten jeugdzorgorganisatie aan de kant”

“Geldproblemen bij jeugdzorg worden steeds groter”

“Tientallen jeugdzorginstellingen dreigen failliet te gaan”

Enkele quotes van krantenkoppen die in de afgelopen maanden langskwamen. Deze voorbeelden maken duidelijk dat de jeugdzorgsector in Nederland in zwaar weer verkeert. We staan op een belangrijk kruispunt. Het is belangrijk nu keuzes te maken voor flinke veranderingen in de jeugdzorg.

Verandering

Al sinds 1999 ben ik werkzaam in de zorgsector. Een belangrijke les die ik heb geleerd, is dat het van groot belang is alle veranderingen telkens weer voldoende aandacht te geven, maar ons er niet door van de wijs te laten raken. Veranderingen in de zorg zijn onvermijdelijk en komen veelvuldig voor. Telkens weer is er een Gouden Ei dat onze kant op komt en ons werk beter, sneller, effectiever en niet in de laatste plaats goedkoper gaat maken. En telkens weer worden de plannen ingehaald door de realiteit. Dit maakt dat ik om mij heen veel mensen verandermoe zie raken. ‘Laat ons maar doen waar we goed in zijn en wat we altijd al doen.’

Sinds ik bij 22graden Jeugd & Zorg werk kijk ik met een nieuwe blik naar de sector. We zijn onlangs een onderzoek gestart bij een aantal grote en kleinere instellingen om met hen in gesprek te gaan over de organisatorische punten waar zij tegenaan lopen. Het beeld dat hieruit ontstaat is dat over de hele breedte vrijwel dezelfde problemen ervaren worden. Instellingen moeten telkens weer wikken en wegen tussen kwaliteit van zorg en budgettair verantwoord ondernemen. De jeugdzorgmedewerkers in deze instellingen werken met passie en willen de juiste zorg leveren aan hun cliënten, die dat ook verdienen. Helaas betekent dit ook dat de cijfers onderaan de streep steeds vaker roodgekleurd zijn. Wie de media enigszins volgt ziet daarvan de resultaten ook regelmatig voorbijkomen; enkele instellingen zijn omgevallen en het is zeer wel denkbaar dat anderen zullen volgen. Een signaal uit de sector is: de samenhang binnen de sector ontbreekt met als gevolg dat iedereen zijn eigen wiel moet uitvinden.

Managers

Van de managers die ik in mijn loopbaan tot nog toe meemaakte zijn er een aantal wiens werkwijze en persoonlijkheid – vaak gingen deze hand in hand – me erg zijn bijgebleven. Wat hen kenmerkte is dat zij veranderingen omarmden en deze niet als achteruitgang beschouwden. Ze onderzochten wat de verandering het team kon opleveren en waren hierbij in staat het team mee te nemen en weerstand om te buigen naar enthousiasme. Hierbij werden teamleden als belangrijke meedenkers ingezet en verantwoordelijk gemaakt voor delen van het verandertraject.

Wat maakte dat het hen lukte, in een landschap waarin verandermoeheid voor toenemende tegenkracht zorgt? Stuk voor stuk waren het leidinggevenden die het voortouw durfden te nemen, zonder het vertrouwen in de teamleden onrecht aan te doen. Het waren verbinders die buiten de gebaande paden traden. Het waren mensen die vanuit creativiteit konden kijken naar de nieuwe situatie.

Toekomst

Kijken naar en leren van deze inspirerende leidinggevenden heeft me de overtuiging gegeven dat we ook het zware weer waarin de jeugdzorgsector zich nu bevindt het hoofd kunnen bieden. Door met elkaar in verbinding te treden en samen te kijken naar hoe we elkaar kunnen versterken. Door uit te gaan van wat wel kan en welke kansen we zien verschijnen. We moeten kiezen en wat mij betreft kan dat enkel betekenen dat we kiezen voor verandering; doen we dat niet dan dreigt onze mooie sector kopje onder te gaan.

Bij 22graden werken mijn collega’s en ik met passie aan het begeleiden van broodnodige veranderprocessen. We tonen eigenaarschap bij onze opdrachten in de (jeugd)zorg. We hebben de wil het tij te keren en zijn er trots op de gewenste resultaten te bereiken.

Eric Dekkers, adviseur 22graden Jeugd & Zorg

#22graden #adviseur #jeugdzorg #verandermanagement #interimmanagement #passie #trots #eigenaarschap